Iñigo Urkullu lehendakaria eta Bakartxo Tejeria, Eusko Legebiltzarreko presidentea.
Aro politiko berri bati ematen diogu gaur. Astelehen batzuk gogorrak izaten dira, baina beste batzuk, aldiz, itxaropena islatzen dute, hasiera berri bat, eta hala dugu gaurkoa. Gaur ekin dio bere lehen lan asteari Lehendakari gisa Iñigo Urkulluk. Esku artean, erronka ederra zein gogorra: Euskadi alor politikotik aurrera eramatea. Lehendakari abertzalea dugu, eta hauteskundeak irabazi dituena, gainera. Beraz, bozkek ematen duten zilegitasuna izango du Urkulluk, aurreko legealdian Patxi Lopezek izan ez zuena. Baina ez da atzera begiratzeko garaia. Egia da 27 legebiltzarkideren babesarekin hasi duela bere bidea Urkulluk, eta gehiengo zabalagoak bilatu beharko dituela.
Eusko Legebiltzarraren baitan indarkeria politikoaren biktimak ebaluatzeko sortu den batzordea hasi da lanean, eta eman ditu dagoeneko bere lehen irizpenak: onartutako zortzi eskaeretatik, zarauztarrontzat aski ezaguna den bat dago: Juan Paredes Manot ‘Txikirena’. Txiki Frankismoaren azken biktimetako bat izan zen. 1975. urteko irailaren 27an afusilatu zuten, Bartzelonan, Angel Otaegi eta FRAPeko hiru kiderekin batera. Gerra kontseilu baten bidez eta bidezko epaiketarik gabe. Estatu mailan zein nazioartean hainbat eragilek egindako salaketek eta barkamena eskaerek -tartean erakunde ofizialenak- ez zuten ezertarako balio izan. Diktadoreak ez zuen gupidarik izan.
Xabier Arzalluz, EAJ-PNVko presidente ohia, urtero alderdiak abuztuko azken ostiralean izaten den ekitaldi politikoan. Zarautz. Antoniano Polikiroldegian. 1996-09-30. Xabier Arzalluz, expresidente de EAJ-PNV en el mitin que celebra el partido el último viernes de agosto. Zarautz. Polideportivo de Antoniano. 30-09-1996
Atzokoa ospakizun eguna izan zen. Argi dago pozik egoteko motiboak baditugula EAJ-PNVn. Euskadi mailan, noski, baina baita herri mailan ere. Zarauzko emaitzak esanguratsuak izan dira: 2009ko hauteskundeetan baino ia 600 boto gehiago eskuratu dugu eta lehen indarra izan gara, EH Bildurekiko alde nabarmenarekin (ia 1.000 botoko abantaila). Argi dago zarauztarrek Urkullu nahi dutela lehendakari, eta aldi berean begi onez ikusten dutela gure alderdiak egindako ibilbidea. Beraz, eskerrak konfiantza eman diguzuen guztioi.
Eta orain zer? Bada, ilusio handiagoarekin jarraituko dugula lanean Udalean EAJ-PNV ordezkatzen dugunok. Mahai gainean ideiak jartzen, eta oposiziotik etengabe plazaratu dugun mezua plazaratzen: Zarautzek ezin duela geldirik jarraitu. Une honetan herria geldirik dagoela, ez dagoela inongo ekimenik, eta Bilduren jarrerak ez duela ezertan laguntzen -beste alderdiak baztertzera, iraintzera eta entzungor egitera daraman jarreraz ari naiz- Beste behin, eskua luzatzen diogu alkateari elkarlanean aritzeko, elkarrekin ez bada, ez dugulako lortuko egoera honetatik ateratzea eta Zarautz hobetzea.
Bukatzeko, Zorionak Iñigo, erakutsi duzulako lidergo isila eta zintzotasuna direla jendearen konfiantza lortzeko modua. Zorionak, erakutsi duzulako politika titular gosea baino askoz gehiago dela. Zorionak eta zorte on. Euskaldunon Lehendakari izango zara eta argi dago denon laguntza beharko duzula gure herriak bizi duen egoera zailari aurre egiteko. Eta zorionak, azkenik, zure lehen hitzetan, harro agertu ondoren eta herriaren izenean modu merkean hitz egin ondoren, gure proiektuari eta nortasunari sendo eutsi diezulako: akordioa, elkarrizketa, elkarlana… eta lana. Lana, lana eta lana. Konpromisoa. Kanpainan zehar zabaldutako mezua hori baita.
Alderdi egun guztiak dira bereziak. Herri honen aldeko grina eta lan egiteko gogoa partekatzen ditugun milaka alderdikide elkartzen gara urtero eta ezohiko energia sortzen da Forondako belardietan. Baina joan den igandekoa, beharbada, are bereziagoa izan da, ilusioa eta indarra berreskuratu ditugun seinale bihurtu baita. Horrelako topaketetan denetarik hitz egiten dugu; dagoenaz, ez dagoenaz, nola doakio honi, beste honi, zer moduz daramatzazu zuk dena… bizitza, azken finean. Baina solasaldi gehienetan, noski, datozen hauteskundeak izan ziren hizpide.
Denok dakigu urriaren 21ekoa oso hitzordu inportantea izango dela, bizi dugun uneagatik, arlo politikoan zein ekonomikoan. Inkesta guztiek EAJ-PNV ematen dute garaile, baina ezin dugu inolaz ere erlaxatu eta lasaikerian erori. Ezker abertzaleak Aralar eta Eusko Alkartasunaren ahultasuna aprobetxatu ditu alderdi horien sektore handi bat fagozitatze prozesuan jartzeko, eta seguru sostengu aipagarria lortuko duela. Beraz, lanean jarraitzeko garaia da, beti defenditu ditugun euskarriekin: krisialdiari aurre egiteko ekimenak eta proposamenak, eta euskaldunon erabakitzeko eskubidea, Europan euskal estatuari atea irekitzeko.
Patxi Lopez fue portada de la revista Vanity Fair.
Han pasado más de tres años y unos meses desde la investidura de Patxi López. Lo que PSOE y PP vendieron como un signo de “normalidad democrática” fue en realidad una maniobra para dejar fuera de juego al Lehendakari Ibarretxe, el candidato más votado de largo. La defensa que éste hizo del derecho a decidir del pueblo vasco, expresión que curiosamente ahora ha hecho suya la izquierda abertzale, no era plato del gusto de los partidos estatalistas, que con el eufemísticamente bautizado como “Acuerdo de bases para el cambio democratico”, y con un Parlamento trampeado gracias ala Leyde Partidos, cumplieron su único objetivo: desalojar a Ibarretxe de Ajuria Enea y hurtar el debate sobre la configuración de Euskadi como sujeto de decisión.
Poco tenía de novedoso la intentona. Respondía a la misma lógica que unió a Mayor Oreja y Redondo Terreros en 2001, previo acuerdo entre Zapatero y Aznar. La lógica de un partido socialista que, muy por encima de obrero, es español y defensor de la unidad indisoluble de la patria. La investidura de Patxi López fue toda una declaración de intenciones en ese sentido, al convertirse en el primer Lehendakari de la historia que invitó a la armada española, la guardia civil y la policía nacional al acto bajo el Árbol de Gernika, símbolo de las libertades del pueblo vasco.
Euskaldunok Madonnaren kontzertua hasi aurretik. Paris.2012-07-14
Honezkero gutxi izango dira Madonnaren eta Kalakan Iparraldeko taldearen arteko harremanaren berririk ez dutenik. Euskal musika tradizionala egiten du Kalakan-ek, ukitu berri eta originalekin. Madonnak bere urtebetetze festan ezagutu omen zituen iaz, uda gurean pasatzen ari zela. Ikaragarri gustatu zitzaion, eta gure kultura eta hizkuntzarekiko jakin mina piztu ere. Arratsalde bateko anekdotan geratzea zen normalena, baina handik gutxira poparen erreginak eskaintza egin zion euskal hirukoteari bere mundu biran parte hartzeko, eta harrezkero han eta hemen dabiltza, Open your heart eta Sagarra Jo kantu ezagunaren arteko nahasketa bitxia egiten, gure kulturaren arrastoa munduko hiriburu garrantzitsuenetan uzten milaka pertsonen aurrean.
Joan den asteburuan Parisen izan ziren Madonna eta Kalakan, eta urtebetetze opari ederra jaso nuen: kontzerturako sarrera. Aitortu behar dut zirragarria izan zela Kalakanen agerpena. Madonna gutxiago edo gehiago gustatu, ezin uka musikaren munduan izan duen eta duen pisua. Ez dira asko euskaldunok gure burua munduko mapan kokatu eta zabaltzeko ditugun aukerak, beraz, besteek anekdota hutsa ikusten duten tokian, nik aprobetxatu beharreko aukera ikusten dut. Abesti bat nahikoa da askok jakin dezaketen existitzen garela, bagarela, gure hizkuntza, nortasun eta kultura propioak dauzkagula. Ez da huskeria.
Eguna borobiltzeko, Kalakaneko kideetako bat ezagutzeko aukera eduki genuen: Jamixel Bereau. Jatorra baino jatorragoa, ezin hobeto hartu gintuen bertan bildutako euskaldunak. Ikurriña eta guzti, saltsa polita sortu genuen Parisen eta gorputza ederki astindu genuen kontzertuan! Post honekin batera doan argazkia, kontatutakoaren lekuko. Milesker lagunei, eta bejondeizuela, Kalakan eta bereziki Jamixel!
×
Cookiek gure zerbitzuak ematea ahalbidetzen dute. Gure zerbitzuak erabiltzean, gure cookiak erabiltzea baimentzen duzu.Baimendu
Las cookies nos permiten ofrecer nuestros servicios. Al utilizar nuestros servicios, aceptas el uso que hacemos de las cookies. Aceptar
