La apuesta por la ética y la ejemplaridad en las instituciones públicas tiene ya un largo recorrido. Los países occidentales más avanzados en materia de buena gobernanza, liderados en su día por las políticas de integridad de la OCDE, vienen desde hace años haciendo un esfuerzo ímprobo para reforzar sus infraestructuras éticas, con el fin de generar una cultura de probidad, prevenir la corrupción o las conductas públicas no adecuadas, así como blindar esa institución invisible que es la confianza de la ciudadanía. Un legado importante que nunca debemos dejar de lado porque, una vez roto, cuesta mucho reconstruir.
Azken bost urteetan asko aldatu gara. Krisi ekonomiko larria izan dugu eta oraindik ere ondorio latzak ari gara pairatzen. Ez dugu berdin lan egiten eta ziurrenik ez dugu berdin pentsatzen. Uste baino gehiago aldatu da gure gizartea eta onerako edo txarrerako izan den, hurrengo belaunaldiek esango digute.
Garai gogor honetan, euskaldunon gizatasunaren balioa nolakoa den ezagutzeko aukera ere izan dugu. Euskal Herria beti izan da herri solidarioa eta hala izan da aitortua. Gizarte sare garrantzitsua sortu dugu, inor bazterrean gelditu ez dadin. Ekonomia sozialerako enpresak eta gizarte politika aurreratuenetarikoa duen herria da gurea, eta Gipuzkoa da ziurrenik hori hoberen islatzen duen lurraldea. Hala diote behintzat azken inkesta eta ikerketek.
Hau guztia esanda, aitortu beharra dago gure arteko mesfidantza ere areagotu egin dela. Egungo gizarte gipuzkoarra ez da gure gurasoek ezagutu eta bizi izan zuten bezalakoa. Lehen irakasleek ikastolan beti zuten arrazoia, orain, berriz, gutxitan. Lehen, ohikoa zen auzoko harategian hileroko erosketak egitea eta hilabete bukaeran dena batera ordaintzea; orain, ordea hileroko erosketak merkataritza gune erraldoietan egin ohi ditugu. Seguraski gizarte modernoago batean bizi gara, baina onartu beharra daukagu askatasun, konfiantza eta alaitasun pixka bat ere galdu dugula.
Politikagintzan ere oso epe laburrean gauza asko ari dira aldatzen. Sakoneko aldaketak ari gara burutzen euskal administrazioetan herritarren nahi berriei egokitzeko. Herritarren eskaerak handitu egin dira, erantzun berriak jaso nahi dituzte eta, batik bat, herri ordezkarien jokabidea zuhurrago izan dadin espero dute. Izan ere, erakundeak kudeatzen dituzten pertsonen jokabide esparrua ondo adieraztea garrantzitsua da, printzipio eta baloreak ondo zehaztuz. Gipuzkoa horretan ere eredu eta erreferente izan nahi du, eta, horregatik, Aldundian, onartu berri dugu, edozein elkartek, enpresak edo eragilek egiten duenaren antzera, sistema integral berri bat.
Oharkabe samarrean pasa bada ere, albiste inportantea plazaratu genuen atzo. Aldundian Kudeaketa Publikoko Eredua (KPAE) ezarriko dugu. Eusko Jaurlaritzak eta Euskalitek administrazioko hainbat langileren ekarpen boluntarioekin osatutako eredua da, eta EFQM ereduak urte askoan pilatutako eskarmentua du oinarri. Ez da abiapuntu txarra, nazioartean aitorpen ugari jaso dituen eredu kontrastatua baita EFQM, arrakasta frogatu duena.
Edozein enpresa eta erakundek badaki zer den geroz eta eszenatoki lehiakorragoan aritu behar izatea. Eta erakunde publikook ere, geroz eta errealitate konplexuagoari egin behar diogu aurre, gure jomuga den gizartea ere geroz eta konplexuagoa delako. Aldatuz joan dira herritarren eskakizunak eta beharrak, areagotu egin da gurekiko exijentzia maila, eta teknologia berriek ere sekulako eragina eduki dute. Erakundeen eta herritarren arteko komunikazioa eta harremanak ez dira garai batekoak.
Fenomeno horretara egokitu behar gara erakunde publikoak. Ohituretan, prozeduretan eta eguneroko praktiketan eduki behar du isla horrek. Aldundiaren antolaketa eraldatzeko prozesu sakonean murgildurik gauden honetan, KPAE oso lagungarria izango dela uste dut, eredu kontrastatua, publikoa, eta euskalduna delako, euskal erakundeek euskal erakundeontzat pentsatua eta prestatua, alegia. Administrazio maila guztietan homologazioa lortzeko ere balioko du, beraz.
Zer lortuko dugu honekin? Erakundean kudeaketa eraginkorragoa, gardenagoa, koordinatuagoa, arinagoa eta desburokratizatuagoa edukitzea. Eredu berriari esker Aldundiak hobeto aprobetxatuko ditu bere prozesuak eta baliabideak, duplizidadeak saihestuz. Bere giza taldeak trebezia eta ezagutza berriak eskuratuko ditu, formakuntzaren bitartez konpromisoa sendotuz. Plangintzari ere garrantzi berezia emango zaio, helburuak Kudeaketa Plan Estrategikoarekin bat etor daitezen eta antolaketa ere horren arabera egokituz. Alegia, planifikazioa bermatuko da, inprobisazioa saihestuz.
Eta azkenik, berrikuntza, administrazio egokia eta etika publikoa sustatuko dira, jasangarritasuna, aukera berdintasuna edota euskararen erabileraren normalizazioa bezalako balioekiko erantzukizuna azpimarratuz.
Guzti hauek, etxe barruko lanak izanda ere, eragin nabarmen eta zuzena izango dute gure politiketan eta herritarrek jasotzen duten zerbitzuan. Makinaria puntu-puntuan jartzen lagunduko gaitu KPAEk. Bikaintasuna ez baita eslogan hutsa, eguneroko kontua eta gure betebeharra baizik.
La Diputación de Gipuzkoa es, desde hace unas semanas, la primera institución pública de Euskadi que da a conocer la agenda diaria de sus más altos representantes. Una información que en otros países como Inglaterra o EEUU está disponible y es de obligada publicación desde hace años, y cuyo acceso facilitan también, más recientemente, instituciones como la Comisión Europea. Cualquiera puede consultar, a través de la nueva web de la Diputación –www.gipuzkoa.eus-, a qué dedicamos los diputados y diputadas nuestro día a día, a qué actos acudimos y con quién nos reunimos. De forma sencilla, accesible y actualizada, a través de un calendario similar al que la mayoría utilizamos en nuestro correo electrónico.
Artikulu hau publikatu dut Noticias de Gipuzkoa egunkarian. Legealdi honetan Gobernantzan izango ditugun erronkan zenbatzen ditut bertan. Eredu berri bat ezartzeko ilusio eta indarrik ez zaigu falta, elkarlana, irekitasuna eta gardentasunean oinarrituta.
“Es fácil entender la importancia que tiene la transparencia de la actividad pública para la consecución de una sociedad verdaderamente democrática, plural y participativa. Solo cuando la ciudadanía tiene a su alcance los instrumentos necesarios para conocer cómo se toman las decisiones que le afectan, cómo se utilizan los fondos públicos o cuál es la actividad pública y política de nuestras instituciones y responsables políticos y bajo qué criterios actúan, entonces puede opinar, exigir y participar con eficacia. El conocimiento y análisis previo de la información es un requisito para la participación eficaz en la gestión de los asuntos públicos y en los procesos de toma de decisiones de las instituciones públicas, y para exigirles que rindan cuentas de su actuación”.
Estas líneas, intachables desde un punto de vista teórico, práctico y ético, y que cualquiera de nosotros suscribiría, forman parte de la exposición de motivos del proyecto de norma foral de transparencia y acceso a la información pública presentada por el gobierno foral en las Juntas Generales. Lamentablemente, la actuación de la izquierda abertzale en la Diputación y en la gran mayoría de ayuntamientos de Gipuzkoa choca irremisiblemente con esos principios que recoge el nuevo proyecto de norma. Allí donde se reivindica la apertura, la escucha, el acercamiento y el diálogo, imperan la cerrazón, el oscurantismo, el secretismo y la imposición. Se hace lo contrario de lo que se predica.
×
Cookiek gure zerbitzuak ematea ahalbidetzen dute. Gure zerbitzuak erabiltzean, gure cookiak erabiltzea baimentzen duzu.Baimendu
Las cookies nos permiten ofrecer nuestros servicios. Al utilizar nuestros servicios, aceptas el uso que hacemos de las cookies. Aceptar
